Spoiled Girl

20 oktober 2018 - Duncraig, Australië

Om 7 uur vanochtend klopte Phil op mijn slaapkamerdeur om me te wekken. Gisterenavond vroeg Phil of ik een keer mee wilde wandelen met de hond ‘s ochtends, dan had ik de kans om kangaroos te zien in het wild. Die vraag liet ik me geen twee keer stellen. Natuurlijk wil ik dat! 

Rond kwart over zeven vertrokken we voor een wandeling die achteraf ruim 6,5 kilometer bleek te zijn. Na een poos wandelen door prachtig natuurgebied in de stad had ik al heel wat Kangaroo poep gezien maar nog steeds geen Kangaroos. Ik was een beetje teleurgesteld en bedacht me dat er natuurlijk kans was dat ik ze niet zou zien. Ondertussen had ik wel al twee keer de schrik van mijn leven gehad. Een Magpie dook over onze hoofden, tot twee keer toe. Phil legt uit dat ze hun terrein en hun nest verdedigen. Doodeng! 

We liepen nog wat door en toen we in Pinnaroo Valley Memorial Park aankwamen zei Phil dat hij een Kangaroo zag. Hij zei dat ik er heen kon gaan om te kijken hoe dichtbij ik kon komen voor een foto, de hond zou ze weg jagen dus bleef hij op het pad staan. Erg dichtbij kon ik niet komen voor de Kangaroo weg sprong, maar met wat inzoomen kreeg ik hem toch op de foto. Ik was zo blij, ik had een Kangaroo in het wild gezien. Net toen ik terug liep naar Phil om dat te zeggen, wees hij en zei ‘look there‘s more of them’. Hij wees naar een veld achter een rijtje bomen. Ik liep erheen en inderdaad, daar zaten er een heleboel. Waaronder een moeder met haar baby! Mijn geluk kon niet op, zoveel Kangaroos in het wild. Er kon weer iets van mijn bucketlist gestreept worden.

We lieten de Kangaroos achter ons en liepen verder door het park, een heuvel op. Ondertussen de vliegen van me af slaand. Er zijn hier veel vliegen, ook al zijn ze er met warm weer veel meer. Vergeleken met Nederland zijn er veel vliegen. Je zou er misschien niet zoveel last van hebben als ze niet zo brutaal zouden zijn. Ze zitten op je gezicht, in je oren en dergelijke plekken. Heel naar en vervelend!

Boven op de heuvel verbaasde ik me over zoveel mooie natuur middenin de stad en ik genoot van het uitzicht over de stad. Wat is het hier mooi!

Tijdens het ontbijt vroeg ik aan Jackie of we naar de bioscoop konden. Phil had me verteld over gold class in de bioscoop. Dan heb je een grotere relaxte stoel en er wordt eten en drinken bij je gebracht. Dat wil ik uiteraard een keer proberen. Dus vanmiddag zijn we naar de bioscoop geweest en het was niet wat ik er van verwacht had. Het was nog beter!!! De stoel was niet alleen groot je kon hem ook nog in de relax stand zetten. Met je benen omhoog, je rugleuning omlaag en een dekentje moest je oppassen dat je niet in slaap zou vallen. Wij hadden betaald voor een arrangement met lekkere hapjes en een drankje. Deze werden bezorgt tijdens de film. We hadden gekozen voor een gespreide bezorging gedurende de film. Echter hadden we binnen een kwartier alle hapjes al op ons kleine tafeltje en onze schoot staan. Ondanks dat het niet erg handig was zo, waren de hapjes erg lekker. De film ‘a star was born’ was mooi, maar we vonden Lady GaGa geen goede actrice en Bradley Cooper was nauwelijks te verstaan. Toch was dit een geweldige ervaring! Ik ben een verwend meisje.

Foto’s