Jetlag...or not

‘Leonie kom je uit bed’? Ik hoor de stem van mijn tante roepen. Gisteren had ze gezegd dat ik haar kon bellen als ik wakker was. Blijkbaar duurde dat te lang en is ze langs gekomen om me wakker te maken. Het was 11:15 uur. Ik heb vanaf 21:30 uur aan een stuk door geslapen. Niks geen last van een jetlag. Wat fijn! Het enige waar ik aan moet wennen is dat het hier 6 uur later is als ik contact wil met de familie in Nederland. Maar mijn biologische klok past zich moeiteloos aan aan het tijdsverschil. Ik eet snel een yoghurtje, spring onder de douche en ga mee met mijn tante naar hun huis. Ze wil me meenemen naar het strand. Ik kan niet wachten, want I love the beach. Na de lunch stappen we in de auto en rijden we al gauw langs de kust. Ik zie een mooie blauwe zee die opgaat in het oneindige. Wauw daar wil ik met mijn voeten in staan!! Dat gaan we deze keer niet doen. Mijn tante neemt me mee naar een winkel centrum, waar mijn jacht op een badpak is geopend. Want...die heb ik vergeten mee te nemen naar Australië uiteraard... Alle winkels in het kleine winkelcentrum zijn merk winkels en hebben alleen heel dure badkleding. Ik scoor mijn badpak later die dag toch bij de big W. Een soort uit de kluiten gewassen Action, waar ik bij het zien van alle prijskaartjes meteen verliefd werd op die winkel. Maar goed back to the coast. Ik genoot van het rond slenteren en van het bekijken van alle winkeltjes. Na een poosje belande mijn Tante en ik op een terrasje om wat te drinken en mensen te kijken. Het was weer een heerlijke dag vandaag!